De koelkast en haar humeur!

Tja misschien een beetje een rare titel... Als wij de koelkast horen brommen, worden we helemaal blij. Want ja dat betekent we hebben stroom!!! En op sommige dagen is dit heel zeldzaam, op andere dagen hebben we geluk. Op dit moment hebben
we gelukkig wel licht door de generator, maar geen stroom. Nou ja, je kunt niet alles hebben, hè.

Inmiddels is onze Venna ook weer een jaartje ouder (20 februari), ze is alweer 5 jaar. En ze voelt zich ook zo, ze is helemaal groot geworden! We hebben weer lekker appeltaart gemaakt en veel spelletjes gedaan. Het was een wat koudere dag, daardoor zijn we toch niet gaan zwemmen.

Het regenseizoen lijkt begonnen te zijn, dus we hebben nu regelmatig een bui. Op het golfplatendak klinkt het vaak extra hard, maar dat is ook wel weer een gezellig geluidje. In ieder geval vinden wij dat.

Vorige week zondag zijn we een dagje naar Mabira forest geweest. We zijn daar met de boda's en matatu heen gegaan. Helaas werden we verkeerd afgezet en stonden we bij de Maruba police? We hebben het daar gevraagd en we waren een km of 5 te ver afgezet. Helaas we moesten weer met de matatu zien terug te komen. Dit viel niet mee, want de busjes zitten volgeladen. Gelukkig was er een aardige man die voor ons stopte, daar zijn we bij ingestapt en hij heeft ons op de goede plek gebracht. Ook daar is het een hele beleving. Ten eerste kom je gewoon niet uit de auto, doordat er zoveel mensen om je heen dringen om iets te verkopen. En daarna beginnen ze aan je kinderen te plukken. Ze konden toch niet allemaal van ons zijn en we konden er vast wel eentje missen. Iedereen had zo zijn keuze gemaakt wel kind hij of zij wel wilde hebben. Nou ja gauw wegwezen dus, kinderen goed vastgepakt en doorgelopen.

Helaas werden we weer de verkeerde kant op gewezen en na 2 km lopen kom je er dan achter :) Gelukkig was daar wel een lodge en kon je daar overnachten voor maar 500 euro met het hele gezin voor maar liefst 1 nacht... Nou ja klein beetje te veel natuurlijk :)

Wij hebben daar een boda genomen naar de goede plek. Je moet dan eerst bij de receptie een kaartje kopen om in het bos te wandelen... Dat kost voor buitenlanders dan ook 10 euro... voor het hele gezin, maar ja om alleen te wandelen... Maar goed toch gedaan, de kinderen vonden het helemaal geweldig en hebben ondanks ze al een hele wandeling achter de rug hadden nog prima gelopen en vooral gerend. Het is wel grappig dat je het gevoel hebt qua klimaat dat je in de vlindertuin van Emmen rondloopt, maar dan een stuk groter.

We waren uiteindelijk precies op tijd thuis en we konden zo de patatjes uit de keuken halen.

Van de week zijn we gewoon druk geweest met school van de kids, boodschapjes doen en proberen een auto te regelen. We zouden graag met de auto de boel wat meer gaan verkennen. Dus hopelijk gaat dit nog lukken.

Over 3 weken vertrekken we al naar Zuid Afrika en ook daar krijgen we steeds meer zin in. We zijn heel benieuwd wat dat ons gaat brengen.

Het kleine biggetje is helaas overleden, de meiden vonden dat wel heel erg zielig. Blijkbaar was hij toch niet sterk genoeg om het te overleven. En nog even voor de duidelijkheid, ik heb hem niet bij mezelf aangelegd, maar toch echt bij mamma Pig.