Afscheid nemen
De laatste anderhalve week zijn we bezig geweest om alles af te ronden. Nou ja vooral Bram dan, hij heeft de leerlingen van de secundaire vocational school nog een aantal keer computerles gegeven. Hij heeft ook in 2 leraren geïnvesteerd, zodat ook zij de programma's beter onder de knie kregen en zo de leerlingen ook weer verder konden helpen. Erg mooi om het enthousiasme van de leerlingen en leraren te zien voor de computerlessen.
We zijn de laatste zondag nog even met z'n 9-en naar Kampala gegaan, waar we lekker nog even over de craftmarkt hebben gelopen. Daarna zijn we in een restaurant wat gaan eten en de kinderen hebben zich heerlijk vermaakt bij de trampoline en de kinderprogramma's. Konden wij nog even gezellig met z'n drieën kletsen.
Woensdagavond ben ik met Reny uit eten geweest, in een heel chique restaurant. Erg gezellig en toch ook heel raar dat je zonder kinderen op pad bent. Je zit gewoon ruim in de bus, je hoeft niet constant kinderkoppies te tellen. Erg relax en leuk om dit nog te kunnen doen.
En ja dan volgt toch echt het afscheid nemen. We moesten op tijd 's ochtends vertrekken, we werden met een busje van Noah's Ark weggebracht. Reny en Suzannah gingen ook mee. Voordat je de hal ingaat voor het inchecken van de spullen moet je al afscheid nemen. Dat was een beetje jammer, maar het moet er toch een keer van komen.
We wilden eerst nog even geld pinnen, maar dit kon pas vanaf 9 uur. Uiteindelijk was het om 9:45 rond en we moesten ons toch echt voor 10uur inchecken. Nou ja, we waren de laatste, alles nog net op tijd. Nog een hoop formulieren invullen dat we toch echt het land gingen verlaten. We konden overal meteen doorlopen en we gingen voordat we officieel zouden vertrekken al we. Ik wist niet dat dit ook nog kon, want meestal moet je toch een poosje op de Ugandezen wachten. In dit geval toch echt niet.
We kwamen aan in Rwanda, waar we ook weer zo door konden lopen. Nog even allerlei controles of je echt geen wapens etc.. mee hebt en daarna konden we verder.
We werden als eerste klas mensen behandeld, dus we werden gauw geroepen om in de bus plaats te nemen. Met een handjevol mensen zit je dan in een bus. Bij het vliegtuig aangekomen, konden we onze plaats kiezen. Ze hadden ons verkeerd ingepland, dus alle kinderen zaten door het hele vliegtuig. Dit maakte echter niet uit, wij mochten een rij kiezen en alle mensen die daar zouden zitten, mochten een andere plek zoeken. Er werd echt goed voor ons gezorgd.
Vervolgens krijgen we als eerste drinken en eten, daarna eerste klas mensen en dan de rest??? Was bijzonder om te zien hoe we in de watten werden gelegd.
Helaas hadden ze iets te goed voor ons gezorgd, want Luca was inmiddels aan z'n tweede blikje Fanta bezig. Tijdens het eten spuugde hij dan ook alles eruit. Daarna heeft had hij alleen nog een roze shirt van z'n zus en een boxershort aan. Niet dat het hem uitmaakte en bekijks heb je toch al. Al die mensen die tellen tot 5, toch knap dat ze dat kunnen :)
We zijn de laatste zondag nog even met z'n 9-en naar Kampala gegaan, waar we lekker nog even over de craftmarkt hebben gelopen. Daarna zijn we in een restaurant wat gaan eten en de kinderen hebben zich heerlijk vermaakt bij de trampoline en de kinderprogramma's. Konden wij nog even gezellig met z'n drieën kletsen.
Woensdagavond ben ik met Reny uit eten geweest, in een heel chique restaurant. Erg gezellig en toch ook heel raar dat je zonder kinderen op pad bent. Je zit gewoon ruim in de bus, je hoeft niet constant kinderkoppies te tellen. Erg relax en leuk om dit nog te kunnen doen.
We wilden eerst nog even geld pinnen, maar dit kon pas vanaf 9 uur. Uiteindelijk was het om 9:45 rond en we moesten ons toch echt voor 10uur inchecken. Nou ja, we waren de laatste, alles nog net op tijd. Nog een hoop formulieren invullen dat we toch echt het land gingen verlaten. We konden overal meteen doorlopen en we gingen voordat we officieel zouden vertrekken al we. Ik wist niet dat dit ook nog kon, want meestal moet je toch een poosje op de Ugandezen wachten. In dit geval toch echt niet.
We kwamen aan in Rwanda, waar we ook weer zo door konden lopen. Nog even allerlei controles of je echt geen wapens etc.. mee hebt en daarna konden we verder.
We werden als eerste klas mensen behandeld, dus we werden gauw geroepen om in de bus plaats te nemen. Met een handjevol mensen zit je dan in een bus. Bij het vliegtuig aangekomen, konden we onze plaats kiezen. Ze hadden ons verkeerd ingepland, dus alle kinderen zaten door het hele vliegtuig. Dit maakte echter niet uit, wij mochten een rij kiezen en alle mensen die daar zouden zitten, mochten een andere plek zoeken. Er werd echt goed voor ons gezorgd.
Vervolgens krijgen we als eerste drinken en eten, daarna eerste klas mensen en dan de rest??? Was bijzonder om te zien hoe we in de watten werden gelegd.
Helaas hadden ze iets te goed voor ons gezorgd, want Luca was inmiddels aan z'n tweede blikje Fanta bezig. Tijdens het eten spuugde hij dan ook alles eruit. Daarna heeft had hij alleen nog een roze shirt van z'n zus en een boxershort aan. Niet dat het hem uitmaakte en bekijks heb je toch al. Al die mensen die tellen tot 5, toch knap dat ze dat kunnen :)
Reacties