Quany :: Vrij!!!

Dan hebben we er al weer 3 weken op zitten, afgelopen week hebben jullie al kunnen lezen dat we vooral druk waren met het herstel van Luca en met Bram z'n kies. Gelukkig ging het aan het eind van de week allemaal een stuk beter. Zaterdag heeft Luca z'n laatste antibioticashot via het infuus gehad en mocht hij er ook uit. Luca had al een mooie pleister thuis uitgezocht van Ice age dus die mocht erop. Afgelopen week is Lisa ook weer 2 tanden armer, de eerste kwam eruit met een hap in een appel. Ze had zo'n zin een een appel, maar bedacht niet dat haar losse tand er dan wel eens uit zou kunnen gaan. De volgende dag was ze met Luca aan het spelen en hield ze het draadje van de zaklamp in haar mond. Nou ja je kunt wel raden wat er toen gebeurde :) Luca trok aan de zaklamp en er was weer een tand uit. Het is nu een heuse parkeerplaats geworden. Zondagmorgen zijn we lekker op de boda gestapt en naar African Village gegaan, daar worden 900 weeskinderen opgevangen. We hebben ze niet

Herstel in volle gang... Luca heeft inmiddels z'n derde bestrijding via het infuus tegen malaria binnen. Meteen na de eerste keer knapte hij al zo op, dat hij de volgende morgen, net voor de tweede boos werd en zei: Ik bén niet ziek! Helaas had het mannetje afgelopen nacht het infuus eruit getrokken, waarschijnlijk in z'n slaap, en moest het vandaag opnieuw ingebracht worden voor de antibiotica. Niet fijn (als je weet hoe het voelt), maar het is weer gelukt. Na één nacht geen minuut slaap, en afgelopen nacht weinig door de pijn van mijn kies, kon ik vandaag terecht bij een tandarts in Kampala. Mij was verteld dat meer blanken daar heen gingen, wat voor mij wat meer hoop gaf op wat westerse moderniteit. Komen in een omgeving met weinig licht, een niet verstelbare stoel, houten meubilair, de compressor voor de lucht naast je, enzovoorts deed het vertrouwen niet toenemen. M'n tandjes leken prima, en de tandarts vroeg zich dan ook af waar de pijn vandaan zou komen. Op aandringe

Na een goede start in Uganda nu ook de andere kant: Luca had gisteren overgegeven, en vanmiddag kreeg hij hoge koorts. Na gebed het mannetje naar de kliniek hier op het terrein van Noah's Ark gebracht. Na een bloedtest bleek dat hij een veel malaria parasieten in zich had, en daarnaast bacteriële infectie, wat bv. door voedsel of de omgeving kan komen. Onze arme Luca liet het allemaal maar over zich heen komen, geen energie meer om zich nog een beetje te verzetten, maar knapte na het eerste infuus van ongeveer 3 uur wel weer behoorlijk op. Morgen nog twee keer, en samen met de antibiotica tegen de infecties moet het weer snel beter gaan met het mannetje. Hij heeft nu even een paar uur bij mamma in bed gelegen, en nu slaapt ie lekker verder op z'n eigen plekje. Ondertussen heb ik weer 'ns een oude hobby opgepakt: worstelen met kiespijn die een wortelkanaalbehandeling nodig heeft. Dat geeft wel weer mooi tijd om een blog berichtje te typen voor jullie, maar eigenlijk zou slaa

En dan is er al weer een week voorbij. We zitten inmiddels ook alweer een ruime week bij Noah's Ark op het terrein en zijn de buren van mijn lieve vriendin Reny en haar dochter Suzannah. Vorig weekend hebben we vooral rustig aan gedaan en gewoon eens wat rondgekeken hier. We zijn begin van de week druk geweest met meubels verzamelen en kookspullen regelen. Uiteindelijk konden we halverwege de week zelf koken in ons eigen huisje. Je hebt hier toch echt wat meer tijd nodig om alles te regelen en voor elkaar te krijgen. Op dit moment hebben we nog geen koelkast, elke keer hopen we dat het toch vandaag komt... maar helaas vandaag nog niet, morgen dan maar :) Je leert misschien ook wel weer een hoop geduld hierdoor. Bram heeft van de week naar de computers van de primary school gekeken. Ze moeten allemaal nagekeken worden en kijken wat er nog van doet, want over 1 week beginnen de scholen weer. Het is dan de bedoeling dat de computers op de secundary vocation school klaar staan. Maar je

We zijn inmiddels een week in Uganda, en het begint allemaal een beetje te wennen. We zijn begonnen in een guesthouse, waar we even bij konden komen van de reis. De reis ging voorspoedig, maar was toch wel erg vermoeiend. Inmiddels hebben we alweer een paar dagen internet, maar wel beperkt. We zijn wel weer bereikbaar. Sinds gisteren zijn we de buren van Reny geworden en zijn we dus toch bij Noahs Ark op het terrein terecht gekomen, iets wat we van te voren niet bedacht hadden. Maar dat is ook het leuke van op reis met God gaan. Bram heeft inmiddels wat foto's geplaatst van de eerste week. Vorige week hebben we ook een wondertje meegemaakt wat ik jullie niet wil onthouden. Rosa was van een trapje afgevallen van de veranda en ja hoor ze had weer een tand door de lip. Sommige van jullie kunnen vast de vorige keer nog wel herinneren, en het lidteken daarvan is ook nog zichtbaar. Dus nu weer, maar ja geen dokter in de buurt. Gelukkig hebben we wel een veel betere dokter in de buurt. W

YES! Ze zijn veilig aangekomen in het warme Uganda. Ze genieten van 28 graden en zijn meteen het plaatselijke zwembad in gedoken! Helaas lukt de internetverbinding nog niet goed, er is ook geen elektriciteit….vandaar dat ik nu even blog. De eerste week hebben ze onderdak en het ziet er nu naar uit dat het lukt om daarna ook een huisje te regelen voor 2 maanden. Zelfs eentje waar een “normale” wc is…(nu hebben ze een Ugandese-toilet) – laat je verbeelding maar spreken, hahahaha Naar verwachting kunnen ze dus na deze week wel zelf gaan bloggen! Nou, het avontuur is begonnen….er is nog veeeeel meer te vertellen, maar dat gaan ze zelf doen straks. Groeten, Petra Nieuwenhuize (schoonzus)  

Het avontuur is begonnen. Inmiddels de eerste pauze, vele zullen nog volgen gezien de verhouding dames in de auto... We hebben er ontzettend veel zijn in. De meiden werden enthousiast wakker, en na afscheid kunnen we nu rustig met de prachtige bus van ferry en nienke afreizen naar antwerpen. We zijn nog even terug gereden, we misten een vrij belangrijk tasje met bv tickets, paspoorten,... Nergens te vinden in de auto. Hij werd gevonden op de weegschaal, want ook die moest gewogen worden door venna! :) Om 15:00 vliegen, overstap in Caïro, om uiteindelijk morgen ochtend 3:30 aan te komen in Entebbe. Daar worden we opgehaald door een taxi, van de guesthouse die mijn collega vorige week al heeft getest; We feel blessed! Groetjes!