In goede en in kwade dagen

Herstel in volle gang...
Luca heeft inmiddels z'n derde bestrijding via het infuus tegen malaria binnen. Meteen na de eerste keer knapte hij al zo op, dat hij de volgende morgen, net voor de tweede boos werd en zei: Ik bén niet ziek! Helaas had het mannetje afgelopen nacht het infuus eruit getrokken, waarschijnlijk in z'n slaap, en moest het vandaag opnieuw ingebracht worden voor de antibiotica. Niet fijn (als je weet hoe het voelt), maar het is weer gelukt.
Na één nacht geen minuut slaap, en afgelopen nacht weinig door de pijn van mijn kies, kon ik vandaag terecht bij een tandarts in Kampala. Mij was verteld dat meer blanken daar heen gingen, wat voor mij wat meer hoop gaf op wat westerse moderniteit. Komen in een omgeving met weinig licht, een niet verstelbare stoel, houten meubilair, de compressor voor de lucht naast je, enzovoorts deed het vertrouwen niet toenemen. M'n tandjes leken prima, en de tandarts vroeg zich dan ook af waar de pijn vandaan zou komen. Op aandringen van mij verwezen naar een zaakje in de buurt waar een röntgenapparaat was, net op de markt, uit 1958. Goeiendag. Goed, inmiddels deel 1 van 3 van de wortelbehandeling gehad, een kleine rekening, en een zegen van de tandarts. 'Oja, bent u eigenlijk wel christen?'... Blijft fantastisch om te zien hoe geloof en leven samen gaan hier.

Het is daarmee voor de kids even lastig om wat minder te ondernemen, en ze vinden het niet leuk om hun broertje ziek te zien. We genieten ervan hoe het gezin nog hechter te zien worden. Vannacht werden we wakker Lisa die bemoedigde: 'Goed gedaan Luca!' Soms even een filmpje meer kijken, maar ze doen het super.

Vanmiddag zijn we lekker wezen wandelen, net buiten het terrein worden stenen gebakken. Niets is leuker dan te zien hoe het echt gaat (nouja, zelf doen misschien), dus even een kleine rondleiding gehad op het terrein van deze koekenbakkers, uhm, bakstenenfabriek. Daarnaast nog een paar extra foto's toegevoegd van het terrein waar we verblijven. Have a look!